Przejdź do zawartości

Stefano Sturaro

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stefano Sturaro
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

9 marca 1993
San Remo

Wzrost

182 cm

Pozycja

pomocnik

Informacje klubowe
Klub

Catania

Numer w klubie

8

Kariera juniorska
Lata Klub
Sanremese
2008–2012 Genoa CFC
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2012–2014 Genoa CFC 16 (1)
2012–2013 Modena (wyp.) 8 (0)
2014–2019 Juventus Turyn 64 (3)
2014–2015 Genoa CFC (wyp.) 13 (0)
2018–2019 Sporting Lizbona (wyp.) 0 (0)
2019 Genoa CFC (wyp.) 0 (0)
2019–2023 Genoa CFC 70 (3)
2021 Hellas Verona (wyp.) 10 (0)
2023–2023 Fatih Karagümrük SK 11 (1)
2024– Catania 6 (0)
W sumie: 198 (8)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2011  Włochy U-18 4 (1)
2011–2012  Włochy U-19 6 (0)
2014–2015  Włochy U-21 6 (1)
2016  Włochy 4 (0)
W sumie: 20 (2)
  1. Aktualne na: 15 marca 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Stefano Sturaro (ur. 9 marca 1993 w San Remo) – włoski piłkarz występujący na pozycji pomocnika w tureckim klubie Fatih Karagümrük. W swojej karierze reprezentował także barwy Modeny i Genui.

W 2014 zainteresował działaczy Juventus F.C. i sprzedany, początkowo został jednak na wypożyczeniu w Genoi. Od początku 2015 grał już u mistrzów Włoch. W Turynie nigdy nie został piłkarzem, od którego Massimiliano Allegri zaczynał ustalanie składu, niemniej dał się zapamiętać z kilku decydujących zagrań w ważnych spotkań. Szczególnie wspominane jest jego efektowne wybicie piłki z linii bramkowej w półfinale Ligi Mistrzów z Realem Madryt. Z kolei rok później, w 1/8 tych rozgrywek, jego gol uratował remis w Turynie z Bayernem, co doprowadziło do jeszcze bardziej emocjonującego, choć ostatecznie przegranego, rewanżu. Duża konkurencja w linii pomocy oraz późniejsze problemy z kontuzjami spowodowały, że, mimo przebłysków, nie zrobił wielkiej kariery w Juventusie.

W 2018 roku został wypożyczony do Sportingu, ale problemy zdrowotne nie pozwoliły my rozegrać nawet jednego meczu.

Pół roku później, po raz kolejny zgłosiła się Genoa CFC. Wypożyczyli Stefano a latem 2019 ostatecznie go wykupili. Pierwszy mecz po powrocie miał wymarzony, wszedł wprawdzie dopiero w 70. minucie, ale chwilę później jego bramka dała prowadzenie w spotkaniu z...byłym zespołem, Juventusem, ostatecznie Genoa wygrała 2:0. Później było różnie z formą i zdrowiem, przez rok wystąpił w tylko kilkunastu spotkaniach Serie A. W kolejnych latach grał dla Genui i został wypożyczony do Hellas Verona. W sierpniu 2023 na zasadzie wolnego transferu przeszedł do tureckiego Fatih Karagümrük SK.[1]

Były młodzieżowy reprezentant Włoch. W "dorosłej" reprezentacji Włoch zadebiutował 6 czerwca 2016 w wygranym 2:0 meczu z Finlandią[2]. Antonio Conte, który był w tym czasie selekcjonerem, dobierał piłkarzy mających nie tylko umiejętności techniczne, ale także (a może przede wszystkim) walecznych i co najważniejsze, spełniających jego zadania taktyczne. Z tego i innych powodów, ostatecznie na Euro 2016 zabrał m.in. nie kreatywnego Jorginho, a właśnie Stefano Sturaro. Stefano zebrał raczej pozytywne recenzje (choć niewątpliwie dyskutowano nad jego powołaniem), wystąpił w pierwszym składzie ćwierćfinału z Niemcami, ponieważ niedostępny na ten mecz był Daniele De Rossi (Sturaro zagrał też w ostatnim meczu grupowym z Irlandią, gdzie pewni awansu Włosi wystąpili w częściowo rezerwowym składzie). Ostatecznie Włosi doprowadzili do rzutów karnych, ale w nich lepsi byli mistrzowie świata.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. OFICJALNIE: Stefano Sturaro znalazł nowy klub [online] [dostęp 2023-08-22].
  2. Verso l’Europeo. Battuta la Finlandia, l’Italia è pronta per l’avventura francese. figc.it, 2016-06-06. [dostęp 2016-06-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-10)]. (wł.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]